Van Laos naar Vietnam!
Door: Frank en Tim
16 Maart 2016 | Vietnam, Hanoi
Hallo trouwe bloglezers!
Het is alweer een tijdje geleden dat we iets van ons hebben laten horen. De laatste keer dat we een blog schreven zaten we nog in Laos. Inmiddels zitten we in centraal Vietnam (blog is geschreven in Phong Nha). De afgelopen maand hebben we enorm veel meegemaakt dus ik ga heel snel beginnen!
Zoals ik al zei is het laatste blog geeindigd in Laos en kwamen we aan in Luang Prabang. In de Lonely Planet (handboek voor Backpackers) werd dit stadje de hemel in gesprezen en zou je hier makkelijk een week kunnen vertoeven. In Luang Prabang kwamen wij veel mensen tegen die de Gibbon Experience hadden gedaan. Met deze groep zijn we in een lokale club/bar wat gaan drinken. In dit stadje is het blijkbaar gebruikelijk om na het uitgaan nog te gaan bowlen en dit hebben we dan ook gedaan. Na nog een aantal dagen in Luang Prabang te hebben vertoefd zijn we naar Vang Vieng vertrokken (klein plaatsje onder Luang Prabang).
Vang Vieng bleek een echt walhalla voor backpackers. In ons hostel kregen we vanaf 18:00 uur GRATIS whiskey. In eerste instantie konden we dit niet geloven, maar dit bleek echt zo te zijn. Toen we in Vang Vieng waren aangekomen ontmoetten we een Nederlandse backpacker die samen met een vietnamese jongen aan het reizen was. Na veel over de cultuur van deze vietnamese jongen te hebben gehoord, hebben we voorgesteld om tijdens onze trip in Vietnam, langs te komen en een dag mee te leven met zijn familie. Vol enthousiasme zei hij dat dit geen probleem was en dus stond de afspraak. Vang Vieng staat vooral bekend om het fenomeen 'tuben'. Dit tuben heeft eigenlijk een heel simpel concept: je huurt een grote rubberen band bij een verhuurder en vervolgens wordt je boven aan de berg afgezet. In het vervolg ga je in deze band zitten en drijf je, onder het genot van een (aantal) drankje(s), de rivier af. Tussendoor kunnen je uit de band stappen en kun je bij een bar het promillage alcohol in je bloed omhoog werken enzelfs beachvolleyballen. Dit tuben vonden wij echt geweldig en we hebben een super middag gehad. In Vang Vieng hebben we verder nog een tour gedaan waarin we de rivier zijn afgekayakt en in wederom een band door een grot zijn getubed.
In de dagen daarna is het fysiek allemaal wat minder gegaan. Net voor we naar de hoofdstad wilde vertrekken, hebben we beide een kleine voedselvergiftiging opgelopen door een broodje 'gezond' en hebben we een aantal dagen nauwelijks tot niks kunnen eten (buiten ORS en diarreerammers dan) en vooral op de WC gezeten.
Ondanks een zwakke maag zijn we naar de hoofdstad (Vientiane) vertrokken. In tegenstelling tot Vang Vieng is er in Vientiane weinig tot niks te doen. Wij hebben in deze stad een Buhda park bezocht en ook heeft de stad een soort Arc de Triomph (beide mooie bezichtigingen hoor). Dat er in Vientiane niet heel veel te doen was kwam ons goed uit want hierdoor konden we uitzieken en topfit naar Hanoi (Vietnam) vertrekken!
De busrit naar Hanoi was een hele lange rit. In maarliefst 24 uur zijn we van Vientiane naar Hanoi gereisd met een (comfortabele) slaapbus. De grensovergang van Laos naar Vietbam verliep dramatisch. De buschauffeur gaf aan dat we uit moesten stappen en het zelf maar even uit moesten zoeken. Onze tassen werden uit de bus gegooid en iemand gaf aan dat we van bus moesten wisselen. Gellukkig waren we met een groep van backpackers en konden we met zijn allen een onbemand loket vinden waar we voor de zoveelste keer moesten betalen en wederom een stempel kregen. Na lang zoeken zijn we uiteindelijk in exact dezelfde bus gestapt en doorgereden naar Hanoi. Tijdens deze rit hebben we een aantal leuke mensen ontmoet waaronder een groepje van 3 Deense Boys. Eenmaal aangekomen in Hanoi zijn we opzoek gegaan naar ons hostel en hebben we heerlijk geslapen.
Hanoi is de stad van de scooters en motoren. Op de wegen is zeker 90% scooter of motor en de rest auto of fietser. In Hanoi gelden andere verkeersregels als in Nederland. Het belangrijkste instrument is niet je rem of je gaspedaal, maar je toeter. Of je nu wilt in of uitvoegen, iemand wilt passeren, je iemand erop wilt wijzen dat hij in de weg staat of wat je ook wilt duidelijk maken: gewoon toeteren!!! (of het nu zin heeft of niet). Het verkeer is een werkelijke giga chaos!
In de dagen erna zijn we opzoek gegaan naar informatie om een motorbike te kunnen kopen en om twee tours naar Halong Bay en Sapa te kunnen boeken. Na veel uitgezocht te hebben vonden we het wel eens tijd voor een beloning en zijn we met onze deense vrienden van de busrit een avondje gaan stappen in Hanoi. De dag erna zijn we enigszins uitgebrakt en hebben we sinds hele lange tijd een keer pizza gegeten (is vrij prijzig in Zuid-oost Azie).
In de dagen erna hebben we twee tours naar Halong Bay en Sapa. In Halong Bay hebben we een driedaagse tour gedaan. Halong Bay is 1 van de mooiste baaien van de wereld. In deze tour hebben we een schittereden tracking gedaan waarbij we naar de top van een berg zijn geklommen en een schitterend uitzicht hadden. In de nacht die daarop volgde hebben we op een boot, midden in de baai geslapen. Op de boot zijn we in contact gekomen met twee vietnamese locals. Zei hadden verse oesters gekocht en vroegen ons of we hun wilde komen vergezellen. Na een kleine twijfel (voedselvergiftiging van een paar weken eerder) hebben we het stel vergezeld en hebben we oesters gegeten. Tot onze grote verbazing waren de oesters verrukkelijk en hebben we de rest van de avond onder het genot van bier, whiskey, vodka en sigaren de avond volgemaakt. Ondanks dat het stel slechts een aantal engelse woorden kendde, hebben we een super avond gehad.
De tweede tour die we vanuit Hanoi deden was naar Sapa. Sapa staat bekend om de rijstvelden die reisbureaus vaak afbeelden als reclame. Wij kunnen jullie vertellen dat deze rijstvelden echt bestaan (zie foto's op Facebook) en ook echt schitterend zijn.
In de dagen daarna hebben we een Motorbike gekocht! Met deze motorbike gaan we van noord (Hanoi) naar het zuiden (Ho Chi Min City) van Vietnam reizen. Tijdens het schrijven van deze blog hebben we al een heel stuk met de motorbike gereden. Dit is niet zonder slag of stoor gegaan, want in de eerste 3 reisdagen hebben we al 4 keer bij de monteur gezeten voor dingen als een brandstoflek tot een kapotte richtingaanwijzer. De tocht die we door Vietnam aan het maken zijn is werkelijk waar schitterend! We rijden vooral door de bergen en komen prachtige stukken natuur tegen. Aangezien de motorbikes niet harder dan 70/80 km/uur gaan, overnachten we in kleine dorpjes. Wanneer we in 1 van deze dorpjes op zoek gaan naar een lokaal tentje waar ze simpele rijst met kip verkopen, lijkt het alsof Ronaldo en Messi samen een lokaal cafe in Delft instappen om samen wat te gaan eten. De eigenaren reageren erg zenuwachtig als we wat proberen te bestellen en de mensen die al in het tentje zitten, kijken met ons met grote (spleetogen) aan en beginnen over ons te praten. In deze lokale dorpjes is blijkbaar al in geen 10 jaar meer een backpacker geweest. Wanneer we door een lokaal dorpje rijden wordt er (door echt iedereen) rijkhalsend gezwaaid alsof de intocht van Sinterklaas begonnen is. Wanneer we kort terugzwaaien of toeteren krijgen deze locals uit het dorpje een grote smile op hun gezicht.
Op dit moment zitten we bijna bij Hue, een plaatsje dicht bij de kust waar we hopen voor het eerst deze vakantie zon met strand te kunnen zien. In Hue gaan we ook naar een lokale kapper om onze coupe een keer volledig om te gooien. In het vervolg van Hue gaan we met onze motorbikes door naar Ho Chi Min City om daar onze motoren weer te verkopen. In Ho Chi Min City gaan we op bezoek bij de familie van de vietnamese jongen die we in Vang Vieng ontmoette.
Het is alweer een tijdje geleden dat we iets van ons hebben laten horen. De laatste keer dat we een blog schreven zaten we nog in Laos. Inmiddels zitten we in centraal Vietnam (blog is geschreven in Phong Nha). De afgelopen maand hebben we enorm veel meegemaakt dus ik ga heel snel beginnen!
Zoals ik al zei is het laatste blog geeindigd in Laos en kwamen we aan in Luang Prabang. In de Lonely Planet (handboek voor Backpackers) werd dit stadje de hemel in gesprezen en zou je hier makkelijk een week kunnen vertoeven. In Luang Prabang kwamen wij veel mensen tegen die de Gibbon Experience hadden gedaan. Met deze groep zijn we in een lokale club/bar wat gaan drinken. In dit stadje is het blijkbaar gebruikelijk om na het uitgaan nog te gaan bowlen en dit hebben we dan ook gedaan. Na nog een aantal dagen in Luang Prabang te hebben vertoefd zijn we naar Vang Vieng vertrokken (klein plaatsje onder Luang Prabang).
Vang Vieng bleek een echt walhalla voor backpackers. In ons hostel kregen we vanaf 18:00 uur GRATIS whiskey. In eerste instantie konden we dit niet geloven, maar dit bleek echt zo te zijn. Toen we in Vang Vieng waren aangekomen ontmoetten we een Nederlandse backpacker die samen met een vietnamese jongen aan het reizen was. Na veel over de cultuur van deze vietnamese jongen te hebben gehoord, hebben we voorgesteld om tijdens onze trip in Vietnam, langs te komen en een dag mee te leven met zijn familie. Vol enthousiasme zei hij dat dit geen probleem was en dus stond de afspraak. Vang Vieng staat vooral bekend om het fenomeen 'tuben'. Dit tuben heeft eigenlijk een heel simpel concept: je huurt een grote rubberen band bij een verhuurder en vervolgens wordt je boven aan de berg afgezet. In het vervolg ga je in deze band zitten en drijf je, onder het genot van een (aantal) drankje(s), de rivier af. Tussendoor kunnen je uit de band stappen en kun je bij een bar het promillage alcohol in je bloed omhoog werken enzelfs beachvolleyballen. Dit tuben vonden wij echt geweldig en we hebben een super middag gehad. In Vang Vieng hebben we verder nog een tour gedaan waarin we de rivier zijn afgekayakt en in wederom een band door een grot zijn getubed.
In de dagen daarna is het fysiek allemaal wat minder gegaan. Net voor we naar de hoofdstad wilde vertrekken, hebben we beide een kleine voedselvergiftiging opgelopen door een broodje 'gezond' en hebben we een aantal dagen nauwelijks tot niks kunnen eten (buiten ORS en diarreerammers dan) en vooral op de WC gezeten.
Ondanks een zwakke maag zijn we naar de hoofdstad (Vientiane) vertrokken. In tegenstelling tot Vang Vieng is er in Vientiane weinig tot niks te doen. Wij hebben in deze stad een Buhda park bezocht en ook heeft de stad een soort Arc de Triomph (beide mooie bezichtigingen hoor). Dat er in Vientiane niet heel veel te doen was kwam ons goed uit want hierdoor konden we uitzieken en topfit naar Hanoi (Vietnam) vertrekken!
De busrit naar Hanoi was een hele lange rit. In maarliefst 24 uur zijn we van Vientiane naar Hanoi gereisd met een (comfortabele) slaapbus. De grensovergang van Laos naar Vietbam verliep dramatisch. De buschauffeur gaf aan dat we uit moesten stappen en het zelf maar even uit moesten zoeken. Onze tassen werden uit de bus gegooid en iemand gaf aan dat we van bus moesten wisselen. Gellukkig waren we met een groep van backpackers en konden we met zijn allen een onbemand loket vinden waar we voor de zoveelste keer moesten betalen en wederom een stempel kregen. Na lang zoeken zijn we uiteindelijk in exact dezelfde bus gestapt en doorgereden naar Hanoi. Tijdens deze rit hebben we een aantal leuke mensen ontmoet waaronder een groepje van 3 Deense Boys. Eenmaal aangekomen in Hanoi zijn we opzoek gegaan naar ons hostel en hebben we heerlijk geslapen.
Hanoi is de stad van de scooters en motoren. Op de wegen is zeker 90% scooter of motor en de rest auto of fietser. In Hanoi gelden andere verkeersregels als in Nederland. Het belangrijkste instrument is niet je rem of je gaspedaal, maar je toeter. Of je nu wilt in of uitvoegen, iemand wilt passeren, je iemand erop wilt wijzen dat hij in de weg staat of wat je ook wilt duidelijk maken: gewoon toeteren!!! (of het nu zin heeft of niet). Het verkeer is een werkelijke giga chaos!
In de dagen erna zijn we opzoek gegaan naar informatie om een motorbike te kunnen kopen en om twee tours naar Halong Bay en Sapa te kunnen boeken. Na veel uitgezocht te hebben vonden we het wel eens tijd voor een beloning en zijn we met onze deense vrienden van de busrit een avondje gaan stappen in Hanoi. De dag erna zijn we enigszins uitgebrakt en hebben we sinds hele lange tijd een keer pizza gegeten (is vrij prijzig in Zuid-oost Azie).
In de dagen erna hebben we twee tours naar Halong Bay en Sapa. In Halong Bay hebben we een driedaagse tour gedaan. Halong Bay is 1 van de mooiste baaien van de wereld. In deze tour hebben we een schittereden tracking gedaan waarbij we naar de top van een berg zijn geklommen en een schitterend uitzicht hadden. In de nacht die daarop volgde hebben we op een boot, midden in de baai geslapen. Op de boot zijn we in contact gekomen met twee vietnamese locals. Zei hadden verse oesters gekocht en vroegen ons of we hun wilde komen vergezellen. Na een kleine twijfel (voedselvergiftiging van een paar weken eerder) hebben we het stel vergezeld en hebben we oesters gegeten. Tot onze grote verbazing waren de oesters verrukkelijk en hebben we de rest van de avond onder het genot van bier, whiskey, vodka en sigaren de avond volgemaakt. Ondanks dat het stel slechts een aantal engelse woorden kendde, hebben we een super avond gehad.
De tweede tour die we vanuit Hanoi deden was naar Sapa. Sapa staat bekend om de rijstvelden die reisbureaus vaak afbeelden als reclame. Wij kunnen jullie vertellen dat deze rijstvelden echt bestaan (zie foto's op Facebook) en ook echt schitterend zijn.
In de dagen daarna hebben we een Motorbike gekocht! Met deze motorbike gaan we van noord (Hanoi) naar het zuiden (Ho Chi Min City) van Vietnam reizen. Tijdens het schrijven van deze blog hebben we al een heel stuk met de motorbike gereden. Dit is niet zonder slag of stoor gegaan, want in de eerste 3 reisdagen hebben we al 4 keer bij de monteur gezeten voor dingen als een brandstoflek tot een kapotte richtingaanwijzer. De tocht die we door Vietnam aan het maken zijn is werkelijk waar schitterend! We rijden vooral door de bergen en komen prachtige stukken natuur tegen. Aangezien de motorbikes niet harder dan 70/80 km/uur gaan, overnachten we in kleine dorpjes. Wanneer we in 1 van deze dorpjes op zoek gaan naar een lokaal tentje waar ze simpele rijst met kip verkopen, lijkt het alsof Ronaldo en Messi samen een lokaal cafe in Delft instappen om samen wat te gaan eten. De eigenaren reageren erg zenuwachtig als we wat proberen te bestellen en de mensen die al in het tentje zitten, kijken met ons met grote (spleetogen) aan en beginnen over ons te praten. In deze lokale dorpjes is blijkbaar al in geen 10 jaar meer een backpacker geweest. Wanneer we door een lokaal dorpje rijden wordt er (door echt iedereen) rijkhalsend gezwaaid alsof de intocht van Sinterklaas begonnen is. Wanneer we kort terugzwaaien of toeteren krijgen deze locals uit het dorpje een grote smile op hun gezicht.
Op dit moment zitten we bijna bij Hue, een plaatsje dicht bij de kust waar we hopen voor het eerst deze vakantie zon met strand te kunnen zien. In Hue gaan we ook naar een lokale kapper om onze coupe een keer volledig om te gooien. In het vervolg van Hue gaan we met onze motorbikes door naar Ho Chi Min City om daar onze motoren weer te verkopen. In Ho Chi Min City gaan we op bezoek bij de familie van de vietnamese jongen die we in Vang Vieng ontmoette.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
