Chiang Mai, Pai en de Gibbon experience!
10 Februari 2016 | Thailand, Bangkok
Lieve vrienden, familie et cetera…
Jullie hebben al een tijdje niks meer van ons gehoord en daarom werd het weer eens hoog tijd om onze verhalen met jullie te delen! Er zijn nu zo‘n twee weken verstreken na onze laatste post en we hebben nu alweer zo veel dingen meegemaakt dat het inmiddels lijkt dat we al een half jaar uit Nederland weg zijn.Inmiddels zitten we nu in Laos dat wordt gekenmerkt door haar prachtige natuur.
Voordat we in Laos aankwamen hebben we een kleine twee weken in het noorden van Thailand vertoefd. Chiang Mai was hierbij een beetje ons centrale punt en vandaar uit hebben we allerlei uitstapjes gedaan. 1 van deze tripswas er 1 voor drie dagen naar het dorpje Pai tegen de grens van Myanmar aan in het uiterste noorden van Thailand. Volgens zo’n beetje iedereen die we toen hadden gesproken was dit de place to be, het walhalla van de backpackers, dus deze kans mochten wij niet laten lopen. Waarom dat wisten de meesten niet echt, er waren geen prachtige tempels of andere hele bijzondere bezienswaardigheden, maar het zou gewoon heel tof worden. We besloten om de gok te wagen en na een rit van 5 uur met een minivan en 762!! bochten kwamen we aan in Pai en checkten in in onze lodge net buiten het centrumpje. ‚‘s Middags liepen we even rond in het stadje en na wat rondvraag bleek dat er best wat leuke clubs en bars waren en er was zelfs 1 club (Don’t Cry) die net zo lang open bleef tot dat de laatste feestganger was vertrokken. Na anderhalve week zonder feestjes klonk dat als muziek in de oren. Na ons avond eten (het kost allemaal nog steeds helemaal niks, 1 euro voor een goed vullende maaltijd rijst met kip) en het kijken van Barcelona in een kroegje besloten we met hoge verwachtingen naar DE club van Pai te gaan: Don’t Cry. Daar aangekomen bleek het zeker om te huilen want er zaten een mannetje of 30 rondom een groot kampvuur en muziek was er nauwelijks te horen. Bovendien waren degenen die er waren nogal ‘apart‘; de meesten hadden overal tattoos, piercings, Hippie broeken en opgeschoren zijkanten van het haar. Het leek sterk op een soort Hippie kamp, wat opzich wel even gezellig was maar niet bepaald wat wij hadden verwacht van een avondje stappen. De dag erna hebben we een scootertje gehuurd om de buurt rond Pai te bekijken en dat was echt supermooi! We hebben onder andere een olifantenkamp gezien met olifanten die letterlijk aan de weg stonden, een mooie tempel op een berg, 2 watervallen, de Pai Canyon, hotsprings, mooie viewpoints en nog veel meer moois. Nu begonnen we aardig te begrijpen waarom mensen Pai aanbeveelden! Die avond hebben wij ingecheckt in het Circus hostel in Pai. Dit was een soort van kamp waar alle hippies (over het algemeen jongeren) in de wijde omgeving op afkwamen. Na de mislukte avond in ‘discotheek‘ Don’t Cry twijfelden we erg om naar het Circus te gaan, aangezien hier praktisch dezelfde mensen zouden zijn, maar we hebben besloten om het toch te doen omdat we wel behoefte hadden aan wat aanspraak en om anders gewoon hard te lachen om deze mensen. ‚‘s Avonds ging het beerpongen tot in de late uurtjes door en de ‘wiethut‘ waar zo’n 50% van de bezoekers te vinden was, maakte ook overuren. Leuk om een keertje mee te maken maar niet snel nogmaals.
Een paar dagen later ben ik alleen zonder Frank naar een olifantenpark gegaan. Ondanks de verhalen die rondgaan over de slechte behandeling van olifanten besloot ik toch om er 1 te bezoeken, omdat het me gewoon onwijs gaaf leek. Speciaal een park uitgezocht waar de olifanten wel goed werden behandeld, niet vast zaten en waar ook niet op gereden mocht worden. Deze dag was heeel tof. We konden de olifanten aaien, voeren en wassen in de rivier. Blijft heel bizar dat een beest van 1 ton direct naast je staat en probeert de bananen en suikerriet uit jouw tas te pakken met zijn slurf. Als je even niet oplette was je zo door het eten heen. Hele mooie ervaring en goed om te zien dat er ook parken zijn die de beesten wel goed behandelen.
Na Chiang Mai zijn we met de minivan naar de grens van Thailand en Laos in Chiang Kong gebracht en hebben onderweg nog de prachtige White Temple in Chiang Rai gezien. De dag hierna zijn we de grens overgegaan naar Huai Xay en hebben we de Gibbon Experience gedaan. Voor degenen die het niet kennen; de Gibbon experience is een soort tocht van 2 dagen die je aflegt door middel van ziplines. In het oerwoud van Laos zijn uit mn hoofd in totaal 21 ziplines gespannen tussen de 100 en 600 meter in lengte. Dit was in 1 woord GEWELDIG!!! Tot zo ver echt het hoogtepunt van onze reis! Het is werkelijk echt schitterend hoe je als nietig wezen door de prachtige natuur zweeft 80 meter boven de bossen van Laos. De adrenaline die het je geeft is echt suuuupergaaf om te doen. ‚‘s Nachts hebben we overnacht in een enorm treehouse midden in de jungle die alleen is te bereiken via ziplines, echt onwijs gaaf! Het Treehouse had 3 verdiepingen en was echt heel mooi gemaakt. ‘s Nachts kwamen de ratten zelfs buurten in het treehouse dus we konden geen eten laten liggen. De volgende dag hebben we nog diverse sicke ziplines gepakt waarna we met een voldaan gevoel weer terugkeerden.
Inmiddels zijn we nu in Luang Prabang aangekomen in het midden van Laos door middel van een slaapbus. De dag van aankomst moesten we nog bijna op straat slapen aangezien er in geen enkel hostel meer plaats was voor ons omdat het Chinees Nieuwjaar was. Om 1 uur snachts toch nog weten binnen te komen bij een hostel en daar uiteindelijk in de lobby op de grond geslapen, waar we toen al heel blij mee waren.
Ik ga nu echt stoppen anders wordt het te lang, nog lang niet alles verteld maar het geeft denk ik wel een goede indruk.
Groetjes Tim & Frank
Jullie hebben al een tijdje niks meer van ons gehoord en daarom werd het weer eens hoog tijd om onze verhalen met jullie te delen! Er zijn nu zo‘n twee weken verstreken na onze laatste post en we hebben nu alweer zo veel dingen meegemaakt dat het inmiddels lijkt dat we al een half jaar uit Nederland weg zijn.Inmiddels zitten we nu in Laos dat wordt gekenmerkt door haar prachtige natuur.
Voordat we in Laos aankwamen hebben we een kleine twee weken in het noorden van Thailand vertoefd. Chiang Mai was hierbij een beetje ons centrale punt en vandaar uit hebben we allerlei uitstapjes gedaan. 1 van deze tripswas er 1 voor drie dagen naar het dorpje Pai tegen de grens van Myanmar aan in het uiterste noorden van Thailand. Volgens zo’n beetje iedereen die we toen hadden gesproken was dit de place to be, het walhalla van de backpackers, dus deze kans mochten wij niet laten lopen. Waarom dat wisten de meesten niet echt, er waren geen prachtige tempels of andere hele bijzondere bezienswaardigheden, maar het zou gewoon heel tof worden. We besloten om de gok te wagen en na een rit van 5 uur met een minivan en 762!! bochten kwamen we aan in Pai en checkten in in onze lodge net buiten het centrumpje. ‚‘s Middags liepen we even rond in het stadje en na wat rondvraag bleek dat er best wat leuke clubs en bars waren en er was zelfs 1 club (Don’t Cry) die net zo lang open bleef tot dat de laatste feestganger was vertrokken. Na anderhalve week zonder feestjes klonk dat als muziek in de oren. Na ons avond eten (het kost allemaal nog steeds helemaal niks, 1 euro voor een goed vullende maaltijd rijst met kip) en het kijken van Barcelona in een kroegje besloten we met hoge verwachtingen naar DE club van Pai te gaan: Don’t Cry. Daar aangekomen bleek het zeker om te huilen want er zaten een mannetje of 30 rondom een groot kampvuur en muziek was er nauwelijks te horen. Bovendien waren degenen die er waren nogal ‘apart‘; de meesten hadden overal tattoos, piercings, Hippie broeken en opgeschoren zijkanten van het haar. Het leek sterk op een soort Hippie kamp, wat opzich wel even gezellig was maar niet bepaald wat wij hadden verwacht van een avondje stappen. De dag erna hebben we een scootertje gehuurd om de buurt rond Pai te bekijken en dat was echt supermooi! We hebben onder andere een olifantenkamp gezien met olifanten die letterlijk aan de weg stonden, een mooie tempel op een berg, 2 watervallen, de Pai Canyon, hotsprings, mooie viewpoints en nog veel meer moois. Nu begonnen we aardig te begrijpen waarom mensen Pai aanbeveelden! Die avond hebben wij ingecheckt in het Circus hostel in Pai. Dit was een soort van kamp waar alle hippies (over het algemeen jongeren) in de wijde omgeving op afkwamen. Na de mislukte avond in ‘discotheek‘ Don’t Cry twijfelden we erg om naar het Circus te gaan, aangezien hier praktisch dezelfde mensen zouden zijn, maar we hebben besloten om het toch te doen omdat we wel behoefte hadden aan wat aanspraak en om anders gewoon hard te lachen om deze mensen. ‚‘s Avonds ging het beerpongen tot in de late uurtjes door en de ‘wiethut‘ waar zo’n 50% van de bezoekers te vinden was, maakte ook overuren. Leuk om een keertje mee te maken maar niet snel nogmaals.
Een paar dagen later ben ik alleen zonder Frank naar een olifantenpark gegaan. Ondanks de verhalen die rondgaan over de slechte behandeling van olifanten besloot ik toch om er 1 te bezoeken, omdat het me gewoon onwijs gaaf leek. Speciaal een park uitgezocht waar de olifanten wel goed werden behandeld, niet vast zaten en waar ook niet op gereden mocht worden. Deze dag was heeel tof. We konden de olifanten aaien, voeren en wassen in de rivier. Blijft heel bizar dat een beest van 1 ton direct naast je staat en probeert de bananen en suikerriet uit jouw tas te pakken met zijn slurf. Als je even niet oplette was je zo door het eten heen. Hele mooie ervaring en goed om te zien dat er ook parken zijn die de beesten wel goed behandelen.
Na Chiang Mai zijn we met de minivan naar de grens van Thailand en Laos in Chiang Kong gebracht en hebben onderweg nog de prachtige White Temple in Chiang Rai gezien. De dag hierna zijn we de grens overgegaan naar Huai Xay en hebben we de Gibbon Experience gedaan. Voor degenen die het niet kennen; de Gibbon experience is een soort tocht van 2 dagen die je aflegt door middel van ziplines. In het oerwoud van Laos zijn uit mn hoofd in totaal 21 ziplines gespannen tussen de 100 en 600 meter in lengte. Dit was in 1 woord GEWELDIG!!! Tot zo ver echt het hoogtepunt van onze reis! Het is werkelijk echt schitterend hoe je als nietig wezen door de prachtige natuur zweeft 80 meter boven de bossen van Laos. De adrenaline die het je geeft is echt suuuupergaaf om te doen. ‚‘s Nachts hebben we overnacht in een enorm treehouse midden in de jungle die alleen is te bereiken via ziplines, echt onwijs gaaf! Het Treehouse had 3 verdiepingen en was echt heel mooi gemaakt. ‘s Nachts kwamen de ratten zelfs buurten in het treehouse dus we konden geen eten laten liggen. De volgende dag hebben we nog diverse sicke ziplines gepakt waarna we met een voldaan gevoel weer terugkeerden.
Inmiddels zijn we nu in Luang Prabang aangekomen in het midden van Laos door middel van een slaapbus. De dag van aankomst moesten we nog bijna op straat slapen aangezien er in geen enkel hostel meer plaats was voor ons omdat het Chinees Nieuwjaar was. Om 1 uur snachts toch nog weten binnen te komen bij een hostel en daar uiteindelijk in de lobby op de grond geslapen, waar we toen al heel blij mee waren.
Ik ga nu echt stoppen anders wordt het te lang, nog lang niet alles verteld maar het geeft denk ik wel een goede indruk.
Groetjes Tim & Frank
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
