Onze eerste dagen Thailand, in een notendop

Op dinsdag 19 januari was het dan zover, onze reis begon vanaf luchthaven schiphol, waar we afscheid namen van onze familie en vrienden. Allereerst vlogen we naar Londen om daar vervolgens over te stappen op het vliegtuig naar Bangkok. Na een vlucht van ongeveer 12 uur landden we om 10 uur s'morgens op Bangkok airport. Na allebei weinig tot niet geslapen te hebben, namen we een taxi naar het hotel wat vooraf door het thuisfront als verrassing al was geboekt. Dit vier sterren hotel was de ideale gelegenheid om even bij te komen na een lange reisdag. Met een zwembad op het dak en een opgesneden kokosnoot in onze handen hebben we twee topdagen gehad.
In het begin van de avond zijn we op zoek gegaan naar een simkaart. Engels praten met de lokale bevolking is geen manier van doen en met gebarentaal uitleggen dat je een simkaart+bellen+ een bundel wilt was al helemaal niet te doen. Nadat we in zeker 7 winkels geprobeerd hebben om kenbaar te maken wat we wilde, hebben we hoop opgegeven. Toen we aan het bespraken waren wat de andere mogelijkheden waren kwamen we een (ietwat behaart) Thais meisje tegen die OOK nog eens Engels sprak. Deze dame heeft samen met ons zeker 2 uur in de telefoonwinkel gestaan om ervoor te zorgen dat we beide een nieuwe simkaart met alles erop en eraan konden krijgen.

Op dag 2 zijn we Bangkok gaan verkennen met de Skytrain(soort van bovengrondse metro). Door de vele verhalen over het niet op straat kopen van lokale gerechten, hebben besloten om de eerste de beste MAC in te gaan. Na een bezichtiging van het nationale stadion van Thailand en een aantal monumenten in de stad zijn we op zoek gegaan naar een italiaans restaurantje. Het eten was te weinig en ook nog eens niet lekker. Opmerkelijk was dat er veel mannen van rond de 45 tot 60 in hun eentje aan tafel zaten. De strip is een smal straatje waar promote wordt gemaakt voor o.a. Ping Pong shows en waar meiden van alle leeftijden zich aanbieden. Zo kwamen we een meisje tegen wat zeker niet ouder was dan 11 jaar. Toen we de de strip opliepen wisten we direct waarom de mannen van tussen de 45 en 60 in hun eentje waren omdat veel van deze mannen zich aan de zijde van de Thaise jonge meiden voegde. Het idee dat deze mannen ‘gebruik’ konden maken van meisjes van +- 11 jaar oud, gaf ons al vrij snel een kleine cultuurshock.

Op dag 3 waren de dagen in het 4 sterren hotel toch echt geteld en zijn we op zoek gegaan naar ons eerste hostel. De omslag was vrij groot omdat we in dit hostel de WC niet konden doorstrekken en met een sproeisysteem het water van de wc moesten bijvullen zodat de ontslasting langzaam zou wegdrijven. Het wc papier kon helaas niet op bovenstaande manier afgevoert worden, waardoor dit bewaart moest worden in zakjes.... Dicht bij dit hostel zit de straat Khoa San Road wat bekend staat als HET centrum waarin toeristen zich konden uitleven. In deze levendige en drukke straat was werkelijk van alles te beleven net zijn vele barretjes. Mocht je naar Bangkok gaan dan MOET je in deze straat zijn geweest!! Na twee twee dagen en vooral nachten in deze straat te zijn geweest hebben we (na een paar biertjes) een stuk schorpioen op te eten (dit is geen aanrader).

Op dag 4 zijn we in een Tuk Tuk gestapt omdat ons een mooie tour langs allerlei tempels en bezienswaardigheden door de stad beloofd was. We waren te laat opgestaan om nog wat anders te kunnen bezichtigen en zijn dus maar ingestapt. Na eerst een verlaten tempel te hebben bezocht, bleek dat de tour vooral bedoeld was om ons in winkels te loodsen om veel te dure spullen te kopen. Zo werden we afgezet bij een winkel waarin we door een eng uitziende man naar binnen werden geleid. Hij probeerde ons te intimideren door je hand vast te houden wanneer je deze terug wilde trekken en oogcontact te blijven houden. Het uiteindelijk doel was dat we een driedelig pak zouden gaan kopen voor een ‘very nice price’. Direct hadden we door wat er aan de hand was en verlieten snel de winkel.

In de dagen daarna hebben we het Grand Palace (enorme plaats met vele schitterende tempels) bezocht en hebben we een super leuek fietstocht door Bangkok gemaakt en hebben we hele mooie plaatjes bezocht. Hierin kwamen we op o.a. op een markt waarbij alle dieren levend in de ‘schappen’ lagen. Mocht je een leuk dier hebben gezien, dan werdt deze persoonlijk voor je afgemaakt. In deze fietstocht kregen we een gids die Nederlands sprak en konden we een aantal van onze vragen kwijt. Uit een aantal van onze vragen bleek dat je op de politie niet hoefde te rekenen omdat deze in veel gevallen omgekocht zijn. Daarnaast is het ook niet verstandig om de beroemde Ping Pong show te bezoeken. Wanneer je hier binnen bent begint de rekening op te lopen, zonder dat dit weet. Als je uiteindelijk wilt afrekenen blijkt de rekening torenhoog te zijn en moet je deze betalen. Mocht je dit niet kunnen betalen, dan wordt je een kopje kleiner geslagen. Ook wegrennen schijnt geen zin te hebben omdat alle tenten met elkaar in contact staan en ook hier de politie omgekocht is.

Na 6 dagen Bangkok hielden we het voor gezien en zijn we met de nachttrein afgereisd naar Chiang Mai, een plaatsje ten noorden van Bangkok. Op het station van Chiang Mai zijn we aan tafel gaan zitten bij een monnik. Tot onze verbazing begon de monnik ons allerlei 'lekkernijen'
aan te bieden en wilde hij ook nog ons eten betalen.

In Chiang Mai hebben we een scooter gehuurd en zijn we de Samoeng Loop tocht gaan rijden. In deze tocht ga je door de bergen en kom je veel mooie uitkijkpunten tegen.
In de 1,5 week dat we op zijn geweest, hebben we al enorm veel nieuwe dingen gezien. Bangkok is een echte wereldstad, waar je echt een keer geweest MOET zijn in je leven. Helaas heeft de stad ook een zwart randje zoals georganiseerde oplichting van toeristen die vrij ver kan gaan. In het vervolg van onze reis blijven we nog een aantal dagen in Chiang Mai en gaan vervolgens door naar Laos en Vietnam. Op Facebook plaatsen we meerdere foto’s om ook een passend beeld te kunnen geven bij het bovenstaande verhaal.

Groetjes Frank en Tim!